Podobieństwa i różnice z innymi zawodami 

(PL) Lekarz specjalista neonatologii to zawód pokrewny do (UA) Lekarza – pediatry – neonatologa. Różnice pomiędzy tymi zawodami wynikają przede wszystkim z odmiennych systemów kształcenia lekarzy w Polsce i Ukrainie. (PL) Lekarz specjalista neonatologii jest zobowiązany ukończyć ogólny staż podyplomowy i dopiero wtedy wejść na kilkuletnią ścieżkę szkolenia specjalistycznego. Szkolenie takie kończy się państwowym egzaminem specjalizacyjnym. W Ukrainie tytuł lekarza specjalisty przysługuje osobie, która ukończyła zaraz po studiach medycznych Internaturę, czyli trwający od 1–3 lat staż specjalizacyjny. Jest też możliwość ukończenia 2–4-letniej Ordynatury Klinicznej, która jednak nie jest obowiązkowa. Mogą też występować znaczące różnice programowe jeśli chodzi o daną specjalizację w Polsce i Ukrainie.

Synteza: rozpoznaje, różnicuje i leczy (z wyłączeniem metod chirurgicznych) choroby wieku rozwojowego oraz sprawuje nadzór zdrowotny nad dziećmi i młodzieżą, organizując profilaktykę zdrowotną i monitorując ich rozwój psychosomatyczny. 

• przeprowadza badanie pediatryczne, podmiotowe i przedmiotowe, dzieci i młodzieży (od urodzenia do osiągnięcia dojrzałości)
• przeprowadza powszechne profilaktyczne badania okresowe (w tym przesiewowe po urodzeniu), określające stan zdrowia i rozwój psychosomatyczny dzieci i młodzieży, tworzy grupy wymagające specjalnego nadzoru i leczenia
• rozpoznaje warunki środowiskowe dziecka, nawiązuje kontakt i współpracę z dzieckiem, jego rodzicami (opiekunami) w działaniach prozdrowotnych, profilaktycznych i leczniczych
• kieruje materiał biologiczny na badania dodatkowe (laboratoryjne): biochemiczne, bakteriologiczne, immunologiczne, histologiczne i inne, nadzoruje pobieranie próbek do badań
• oznacza ciśnienie tętnicze, wykonuje badania dna oczu, otoskopowe i inne
• wykonuje próby czynnościowe poszczególnych narządów i układów
• wykonuje nakłucia (punkcję) diagnostyczne i lecznicze, wenesekcję, wstrzyknięcia, zgłębnikowanie żołądka i dwunastnicy, cewnikowanie pęcherza moczowego, rektoskopię i inne zabiegi
• interpretuje i ocenia wyniki wykonanych badań pomocniczych (dodatkowych)
• ustala rozpoznanie lekarskie (diagnozę) i rozpoznania mniej prawdopodobne (różnicowe)
• leczy metodami niechirurgicznymi ostre i przewlekłe choroby wieku dziecięcego oraz zaburzenia rozwojowe
• udziela pomocy doraźnej w stanach naglących, przeprowadza reanimację, defibrylację serca, przetaczanie krwi i płynów infuzyjnych, biegle posługuje się potrzebnym sprzętem
• kieruje rehabilitacją po przebytych ostrych chorobach wieku dziecięcego oraz prowadzi poradnictwo zawodowe i sportowe
• prowadzi dokumentację lekarską (historia choroby), wypisuje skierowania, recepty i zwolnienia lekarskie
• odbywa konsultacje lekarskie dla innych specjalności medycznych
• przygotowuje opinie, świadectwa oraz wnioski dotyczących świadczeń społecznych na rzecz dziecka lub jego opiekunów

doskonali swoją wiedzę i umiejętności, między innymi przez uczestnictwo w podyplomowym kształceniu ustawicznym.

Zadania dodatkowe:

• wykonuje nakłucia diagnostyczne (biopsję) wątroby, nerek i innych narządów, badania endoskopowe, EKG i USG i inne
• oznacza grupę krwi i wykonuje próbę krzyżową
• sprawuje nadzór i kontrolę nad przechowywaną w oddziale szpitalnym krwią, płynami infuzyjnymi, lekami i sprzętem diagnostyczno-leczniczym
• oznacza grupę krwi i wykonuje próby krzyżowe
• sprawuje opiekę lekarską nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach, szkołach oraz innych placówkach oświatowych, wychowawczych, zdrowotnych i  rekreacyjnych
• kieruje oddziałem lub kliniką pediatryczną lub przychodnią specjalistyczną
• pełni dyżury specjalistyczne i udziela konsultacji za pomocą środków łączności telefonicznej i wideofonicznej
• bierze udział w doskonaleniu zawodowym (szkoleniu) innych pracowników medycznych oraz prowadzi badania naukowe i publikuje ich wyniki

 

Poziom NQF (Polskiej Ramy Kwalifikacji): 7

Ukończenie co najmniej 5-letnich jednolitych studiów magisterskich na kierunku lekarskim lub lekarsko-dentystycznym, obejmujących co najmniej dwusemestralne praktyczne nauczanie kliniczne i ukończenie stażu podyplomowego. 
Zdanie Lekarskiego Egzaminu Końcowego (LEK).
Ukończenie specjalizacji w dziedzinie neonatologii.
Zdanie państwowego egzaminu specjalizacyjnego

Dokument potwierdzający kwalifikacje w zawodzie

• dyplom ukończenia studiów medycznych 
• prawo wykonywania zawodu (PWZ) lekarza
• tytuł specjalisty w dziedzinie neonatologii

Dodatkowe informacje

Zawód lekarza może w Polsce wykonywać tylko osoba posiadająca prawo wykonywania zawodu (PWZ) przyznane przez właściwą okręgową izbę lekarską.
W przypadku obywateli polskich i obywateli innych państw członkowskich UE, PWZ przysługuje osobie, która spełnia następujące warunki: 
1) Posiada dokument potwierdzający odpowiednie kwalifikacje.
2) Posiada pełną zdolność do czynności prawnych.
3) Posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu lekarza
4) Wykazuje nienaganną postawę etyczną.

Źródło: rozdz. II ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty

Zawód lekarza i lekarza specjalisty jest w Polsce zawodem regulowanym, tzn. przed podjęciem pracy w zawodzie konieczne jest uzyskanie prawa wykonywania zawodu lekarza (PWZ). Dla osób, 
które uzyskały swoje kwalifikacje w kraju, który nie jest państwem członkowskim UE, dostępne są obecnie w Polsce dwie ścieżki uzyskania PWZ. 

Ścieżka standardowa

(dla obywateli państw trzecich, czyli osób posiadających kwalifikacje uzyskane w państwie niebędącym państwem członkowskim UE) 
a) w przypadku lekarza bez specjalizacji konieczne jest spełnienie tych warunków:
1) Nostryfikacja dyplomu poświadczającego ukończenie studiów medycznych w kraju niebędącym państwem członkowskim UE (kraju trzecim). 
2) Zdanie Lekarskiego Egzaminu Weryfikacyjnego (LEW). 
3) Wejście na ścieżkę kształcenia podyplomowego w polskim systemie.
b) w przypadku lekarza specjalisty
Prawo wykonywania zawodu lekarza w Polsce na określony zakres czynności zawodowych, czas i miejsce może uzyskać osoba, która: 
1) Ukończyła co najmniej pięcioletnie studia na kierunku lekarskim lub lekarsko-dentystycznym poza terytorium Unii Europejskiej. 
2) Posiada tytuł lekarza / lekarza dentysty specjalisty uzyskany poza terytorium Unii Europejskiej (wymagana nostryfikacja). 
3) Posiada zaświadczenie od podmiotu wykonującego działalność leczniczą Polsce, który planuje ją zatrudnić. 
4) Ma co najmniej 3-letnie doświadczenie zawodowe jako lekarz specjalista w danej dziedzinie, 
uzyskane w okresie 5 lat bezpośrednio poprzedzających uzyskanie zaświadczenia, o którym mowa w pkt 3. 
5) Złoży oświadczenie o znajomości języka polskiego wystarczającej do wykonywania powierzonego jej zakresu czynności zawodowych. 
Dokładny opis procedury
Ważne:
1) Prawo wykonywania zawodu na powyższych zasadach może zostać przyznane na okres nie dłuższy niż 5 lat, bez możliwości jego przedłużenia.
2) Na podstawie przyznanego warunkowego PWZ będzie można na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wykonywać zawód lekarza wyłącznie w podmiocie leczniczym wskazanym w decyzji Ministra Zdrowia. 
3) Na podstawie przyznanego PWZ przez 1 rok pracuje się pod nadzorem opiekuna będącego lekarzem posiadającym specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny zaświadczenie. 
4) W momencie rozwiązania umowy o pracę, podmiot, w którym było się zatrudnionym prześlę taką informację do Okręgowej rady lekarskiej, która niezwłocznie skreśli daną osobę z rejestru lekarzy, co będzie równoznaczne z wygaśnięciem PWZ tej osoby. 
Uwaga: część procedury (nostryfikacja) jest w tym trybie odpłatna.
Podstawa prawna: rozdz. II ustawy z  dnia 5 grudnia 1996 r. o  zawodach lekarza i  lekarza dentysty, Dz. U. 1997 Nr 28 poz. 152

Ścieżka uproszczona

(rozwiązanie tymczasowe dla osób objętych działaniem ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa) 
a) w przypadku lekarza bez specjalizacji
Warunkowe prawo wykonywania zawodu lekarza w Polsce może uzyskać każda osoba posiadająca obywatelstwo ukraińskie oraz ukończone studia na kierunku lekarskim lub lekarsko-dentystycznym. 
Należy spełnić następujące warunki: 
1) Posiadać dyplom lekarza, lekarza dentysty potwierdzający ukończenie co najmniej 5-letnich studiów, wydany w innym państwie niż państwo członkowskie Unii Europejskiej – nie ma konieczności nostryfikacji dyplomu. 
2) Posiadać pełną zdolność do czynności prawnych. 
3) Posiadać stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu lekarza. 
4) Wykazywać nienaganną postawę etyczną. 
5) Złożyć oświadczenie o znajomości języka polskiego wystarczającej do wykonywania powierzonego jej zakresu czynności zawodowych. 
Ważne:
Procedura uzyskania PWZ na określony zakres czynności składa się z dwóch etapów: najpierw zgody Ministra Zdrowia (art. 7 ust. 2a ustawy o zawodzie lekarza), a następnie przyznania PWZ przez okręgową izbę lekarską, na podstawie tej zgody (art. 7 ust. 2e ustawy o zawodzie lekarza). W przypadku odmowy przyznania PWZ przez okręgową radę lekarską stronie służy odwołanie do Naczelnej Rady Lekarskiej, a następnie skarga do sądu administracyjnego. 
Po uzyskaniu warunkowego PWZ można podjąć pracę w dowolnym podmiocie leczniczym w Polsce, zgodnie ze swoimi kwalifikacjami. PWZ wydane w tym trybie jest ważne przez 5 lat od dnia jego wydania. Procedura jest bezpłatna. 
Dokładny opis procedury
b) w przypadku lekarza specjalisty
Warunkowe prawo wykonywania zawodu lekarza w Polsce może uzyskać każda osoba posiadająca 
obywatelstwo ukraińskie oraz ukończone studia na kierunku lekarskim lub lekarsko-dentystycznym oraz tytuł specjalisty
Należy spełnić następujące warunki: 
1) Posiadać dyplom lekarza, lekarza dentysty potwierdzający ukończenie co najmniej 5-letnich studiów, wydany w innym państwie niż państwo członkowskie Unii Europejskiej.
2) Posiadać pełną zdolność do czynności prawnych.
3) Posiadać stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu lekarza albo lekarza dentysty.
4) Wykazywać nienaganną postawę etyczną.
5) Posiadać tytuł specjalisty wydany przez właściwy organ w danym państwie.
Ważne:
Procedura uzyskania PWZ na określony zakres czynności składa się z dwóch etapów: najpierw 
zgody Ministra Zdrowia (art. 7 ust. 2a ustawy o zawodzie lekarza), a następnie przyznania PWZ 
przez okręgową izbę lekarską, na podstawie tej zgody (art. 7 ust. 2e ustawy o zawodzie lekarza). 
W przypadku odmowy przyznania PWZ przez okręgową radę lekarską stronie służy odwołanie 
do Naczelnej Rady Lekarskiej, a następnie skarga do sądu administracyjnego. 
Po uzyskaniu warunkowego PWZ można podjąć pracę w dowolnym podmiocie leczniczym w Polsce, zgodnie ze swoimi kwalifikacjami. PWZ wydane w tym trybie jest ważne przez 5 lat od dnia 
jego wydania. 
Procedura jest bezpłatna. Dokładny opis procedury 
Podstawa prawna: art.62–63 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, Dz.U. 2022 poz. 583

Aktualne programy specjalizacji w zakresie neonatologii dostępne są na stronach Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego