Лікар фізичної та реабілітаційної медицини

Wymowa: likar fizycznoji ta reabilitacijnoji medycyny

Podobieństwa i różnice z innymi zawodami 

(UA) Lekarz specjalista medycyny fizykalnej i rehabilitacji to zawó pokrewny do (PL) Lekarza specjalisty rehabilitacji medycznej. Różnice pomiędzy tymi zawodami wynikają przede wszystkim z odmiennych systemów kształcenia lekarzy w Polsce i Ukrainie. (PL) Lekarz specjalista rehabilitacji medycznej jest zobowiązany ukończyć ogólny staż podyplomowy i dopiero wtedy wejść na kilkuletnią ścieżkę szkolenia specjalistycznego. Szkolenie takie kończy się państwowym egzaminem specjalizacyjnym. W Ukrainie tytuł lekarza specjalisty przysługuje osobie, która ukończyła zaraz po studiach medycznych Internaturę, czyli trwający od 1–3 lat staż specjalizacyjny. Jest też możliwość ukończenia 2–4-letniej Ordynatury Klinicznej, która jednak nie jest obowiązkowa. Mogą też występować znaczące różnice programowe, jeśli chodzi o daną specjalizację w Polsce i Ukrainie.

Synteza: brak oficjalnej syntezy.

• organizuje, prowadzi i koordynuje pełny cykl rehabilitacji: badania lekarskie i rehabilitacyjne, ustala cele rehabilitacji, określa jakie interwencje rehabilitacyjne są niezbędne do osiągnięcia tych celów
• jest odpowiedzialny/a za całość procesu rehabilitacji
• nadzoruje stosowanie metod fizykoterapeutycznych: kinezyterapii i terapii z wykorzystaniem ćwiczeń fizycznych, technik terapii manualnej przywracających ruchomość stawów i związanych z nimi schorzeń tkanek miękkich (w I kategorii kwalifikacyjnej)
• stosuje terapię artykulacyjną i logopedyczną w ramach kompleksowych specjalistycznych programów rehabilitacyjnych (w I kategorii kwalifikacyjnej)
• wykorzystuje metody terapii zajęciowej w celu treningu w przypadku upośledzenia funkcjonalnego u osób z zaburzeniami poznawczymi (w wyższej kategorii kwalifikacyjnej)
• przeprowadza badanie lekarskie pacjentów, analizuje i interpretuje wyniki badań, w szczególności dane z badań rentgenowskich, radiologicznych, ultrasonograficznych, elektroneuro-miograficznych, elektrokardiograficznych, testów do oceny stanu funkcjonalnego serca i płuc 
• posługuje się metodami badań paraklinicznych (diagnostyka ultrasonograficzna, diagnostyka elektrofizjologiczna) (w I kategorii kwalifikacyjnej)
• stosuje metody oceny funkcjonalnej: specjalistyczne skale i kwestionariusze, ocenę stanu neurologicznego, manualne badanie mięśni, dynamometrię, ocenę napięcia mięśniowego, badania izokinetyczne, ocenę zakresu ruchomości stawów i długości kończyn, badanie kręgosłupa i stawów, obserwacyjna i instrumentalna analiza chodu, równowagi i koordynacji, ocenę funkcji zwieraczy i interpretację badań urodynamicznych
• ocenia i interpretuje dane z badań ergometrycznych
• stosuje ocenę psychologiczną (w II kategorii kwalifikacji)
• stosuje farmakoterapię w leczeniu bólu, stanów zapalnych, ogólnoustrojową regulację napięcia mięśniowego, poprawę funkcji poznawczych, gospodarki wapniowej kości
• stosuje farmakoterapię w celu ogniskowej regulacji napięcia mięśniowego (w II kategorii kwalifikacji)
• stosuje zabiegi medyczne (iniekcje z podaniem leków, toksyny botulinowe, nakłucia stawowe, regeneracyjne techniki iniekcyjne, blokady, inne techniki podawania leków, w tym zewnątrzoponowe, dokanałowe i za pomocą pompy, manipulacje medyczne – wymiana kaniuli tracheostomijnej, sonda nosowo-żołądkowa, cewnikowanie pęcherza moczowego (stałe i okresowe), leczenie odleżyn, nekrektomia)
• wykonuje zabiegi medyczne z dokanałowym podawaniem leków (w I kategorii kwalifikacyjnej)
• stosuje metody fizjoterapii sprzętowej: elektroterapię, Biofeedback, termoterapię, balneoterapię, metody neuromodulacji / nieinwazyjnej stymulacji mózgu, oraz metody rehabilitacji ruchowej, terapię manualną, leczenie dysfagii
• stosuje technologie wspomagające, tj. protetykę, ortezę, techniczne środki rehabilitacji (począwszy od zastosowania prostych technologii – kije, kule, po złożone – wózki zmotoryzowane, systemy komputerowe i robotykę)
• wyznacza specjalistów do przeprowadzenia interwencji rehabilitacyjnych
• pracuje zarówno przy zaangażowaniu pełnego zespołu rehabilitacyjnego, jak i poszczególnych specjalistów rehabilitacji w zależności od rodzaju rehabilitacji oraz indywidualnych celów i zadań rehabilitacyjnych. W razie potrzeby angażuje lekarzy innych specjalności do udzielenia pacjentowi pomocy medycznej
• organizuje współdziałanie zespołu specjalistów zajmujących się rehabilitacją, odbywając regularne spotkania
• współpracuje z lekarzami innych specjalności, innym personelem medycznym i służbami
• monitoruje skuteczność interwencji rehabilitacyjnych zgodnie z założonymi celami, dokonuje dalszego dostosowania indywidualnego programu rehabilitacji
• monitoruje niepożądane reakcje / skutki leków
• zapewnia opiekę doraźną w ostrych stanach powstałych podczas zabiegów rehabilitacyjnych
• dokonuje oceny i krytycznego przeglądu interwencji rehabilitacyjnych prowadzonych przez specjalistów rehabilitacji (w II kategorii kwalifikacji)
• prowadzi dokumentację medyczną,
• sporządza indywidualny program rehabilitacji oraz indywidualny program rehabilitacji OzN (dziecka z niepełnosprawnością) dla każdej OzN (dziecka z niepełnosprawnością) w celu zapewnienia rehabilitacji zorientowanej na problem, skoncentrowanej na pacjencie, w zależności od okresu rehabilitacji oraz z udziałem odpowiednich specjalistów
• przygotowuje dokumentację medyczną do ekspertyzy medyczno-socjalnej. Ekspertyza taka polega na uznawaniu stopnia niepełnosprawności oraz planowaniu adaptacji OzN
• uczestniczy w monitorowaniu ograniczeń zdrowotnych i życiowych ludności
• propaguje wśród ludności wiedzę na temat organizacji pomocy rehabilitacyjnej
• stosuje metody dietoterapii (porady i poradnictwo żywieniowe)
• przeprowadza interwencje edukacyjne u pacjenta i jego rodziny
• stale podnosi swój poziom zawodowy

Poziom NQF (Ukraińskiej Ramy Kwalifikacji): 7

Ukończenie 6-letnich studiów wyższych na kierunku „Medycyna ogólna”.

Ukończenie stażu specjalizacyjnego w zakresie medycyny fizykalnej i rehabilitacji.

Brak wymagań dotyczących doświadczenia zawodowego.

Dokument potwierdzający kwalifikacje w zawodzie

dyplom magistra / specjalisty (Спеціаліст) w dziedzinie medycyny

Dodatkowe informacje

Istnieje wymóg ciągłego doskonalenia zawodowego. W wyniku procedury atestacji, która odbywa się w określonym przez przepisy czasie Lekarz medycyny fizykalnej i rehabilitacji może uzyskać: 

II kategorię kwalifikacji, potwierdzoną / nadaną zaświadczenie o II kategorii kwalifikacyjnej w tej specjalności. Wymagane ukończenie kursów i szkoleń oraz doświadczenie zawodowe w danej specjalności – ponad 5 lat.

I kategorię kwalifikacji, potwierdzoną / nadaną zaświadczenie o I kategorii kwalifikacyjnej w tej specjalności. Wymagane ukończenie kursów i szkoleń oraz doświadczenie zawodowe w danej specjalności – ponad 7 lat.

Wyższą kategorię kwalifikacji, potwierdzoną / nadaną zaświadczenie o wyższej kategorii kwalifikacyjnej w tej specjalności. Wymagane ukończenie kursów i szkoleń oraz doświadczenie zawodowe w danej specjalności – ponad 10 lat

Nie dotyczy.