Лікар з медицини невідкладних станів

Wymowa: Likar z medycyny newidkładnych staniw

Podobieństwa i różnice z innymi zawodami 

(UA) Lekarz medycyny ratunkowej to zawód pokrewny do (PL) Lekarza specjalisty medycyny ratunkowej. Różnice pomiędzy tymi zawodami wynikają przede wszystkim z odmiennych systemów kształcenia lekarzy w Polsce i Ukrainie. (PL) Lekarz specjalista medycyny ratunkowej jest zobowiązany ukończyć ogólny staż podyplomowy i dopiero wtedy wejść na kilkuletnią ścieżkę szkolenia specjalistycznego. Szkolenie takie kończy się państwowym egzaminem specjalizacyjnym. W Ukrainie tytuł lekarza specjalisty przysługuje osobie, która ukończyła zaraz po studiach medycznych Internaturę, czyli trwający od 1–3 lat staż specjalizacyjny. Jest też możliwość ukończenia 2–4-letniej Ordynatury Klinicznej, która jednak nie jest obowiązkowa. Mogą też występować znaczące różnice programowe jeśli chodzi o daną specjalizację w Polsce i Ukrainie.

Synteza: brak oficjalnej syntezy

• zapewnia opiekę medyczną w nagłych wypadkach dla dorosłych i dzieci na etapie przedszpitalnym (w ramach zespołu ratunkowego (pogotowia ratunkowego)) i wczesnoszpitalnym (na oddziale ratunkowej opieki medycznej)
• współpracuje z lekarzami innych specjalności; przyjmuje pacjentów, którzy zgłosili się do oddziału pomocy doraźnej (pilnej) samodzielnie lub na podstawie skierowania lekarza oraz tych, którzy zostali dostarczeni przez zespoły ratownictwa medycznego (pogotowia ratunkowego)
• diagnozuje, decyduje o celowości hospitalizacji pacjenta
• stosuje procedury kliniczne intensywnej terapii i wstępnego leczenia w stanach nagłych związanych z chorobami narządów wewnętrznych
• przeprowadza nowoczesne środki medyczne i diagnostyczne zgodnie ze stanem zdrowia pacjenta, w tym na oddziałach intensywnej terapii nagłej opieki medycznej, aż do wypisu lub przeniesienia do odpowiedniego specjalistycznego oddziału zakładu opieki zdrowotnej i innych instytucji
• samodzielnie rozwiązuje konflikty kliniczne wspiera i stabilizuje parametry życiowe, szybko identyfikuje przyczyny nagłego stanu zagrożenia życia, uśmierza ból spowodowany nagłym stanem zagrożenia życia
• monitoruje niepożądane reakcje / działania leków
• wykonuje procedury medyczne i manipulacje, resuscytację krążeniowo-oddechową zgodnie z dostępnością sprzętu medycznego; zapewnia śródkostny, obwodowy i centralny dostęp dożylny
• zapewnia i utrzymuje drożność górnych dróg oddechowych poprzez założenie rozszerzadła ustno-gardłowego, nosowych i ustno-gardłowych dróg oddechowych, nadgłośniowych dróg oddechowych, wykonuje intubację tchawicy, chirurgiczne przywrócenie drożności dróg oddechowych; zapewnia prowadzenie oddechu wspomaganego i kontroli sztucznego oddychania metodami manualnymi i przy pomocy sprzętu medycznego
• usuwa płyny i inne substancje z górnych dróg oddechowych za pomocą urządzenia ssącego; odbarcza klatkę piersiową i nakłuwa jamę opłucnową
• stosuje różne metody elektroterapii serca (stymulacja zewnętrzna, kardiowersja, defibrylacja), a także kardiowersję farmakologiczną
• monitoruje parametry hemodynamiczne, m.in. ciśnienie krwi, saturację, CVP, wykonuje EKG i interpretuje wyniki badań
• stosuje metody diagnostyki różnicowej stanów nagłych i ich terapii
• przeprowadza szybką ocenę stanu neurologicznego pacjenta; zbiera wywiad alergiczny, ustala zakres leczenia pacjentów o profilu alergicznym
• zakłada cewniki moczowe, sondy żołądkowe, zakłada monitorowanie sprzętowe pacjentów; przeprowadza badanie USG; przeprowadza odpowiednią korektę stanu wodno-elektrolitowego, kwasowo-zasadowego; prowadzi terapię infuzyjną, w tym resuscytację infuzyjną, leczy ostre zaburzenia krzepnięcia krwi 
• stosuje analgezję i sedację, znieczulenie obwodowe w leczeniu ostrego bólu; zatrzymuje krwawienia zewnętrzne różnymi metodami
• zapewnia doraźną opiekę medyczną pacjentom o profilu położniczym i ginekologicznym
• zapewnia wczesne wykrywanie powikłań ciąży i porodu, zapewnia pomoc podczas porodu, diagnozuje ciążę
• tworzy lokalne i regionalne plany wsparcia medycznego w przypadku zdarzeń masowych lub katastrof
• organizuje, zarządza, prowadzi triage medyczny i zapewnia opiekę medyczną w przypadku zdarzeń masowych i katastrof, a także w przypadku szczególnie niebezpiecznych zakażeń
• zapewnia działania przeciwepidemiczne w przypadku chorób zakaźnych
• zapewnia doraźną opiekę medyczną pacjentom z ostrymi zatruciami
• prowadzi dokumentację medyczną
• nadzoruje pracę młodszych i średnich specjalistów z wykształceniem medycznym, promuje rozpowszechnianie wiedzy medycznej wśród ludności, promuje zdrowy tryb życia
• stale podnosi swój poziom zawodowy
   

Poziom NQF (Ukraińskiej Ramy Kwalifikacji): 7

Ukończenie 6-letnich studiów wyższych na kierunku „Medycyna ogólna” lub „Pediatria”.

Ukończenie stażu specjalizacyjnego w zakresie medycyny ratunkowej.

Brak wymagań dotyczących doświadczenia zawodowego.

Dokument potwierdzający kwalifikacje w zawodzie

dyplom magistra / specjalisty (Спеціаліст) w dziedzinie medycyny

Dodatkowe informacje

Istnieje wymóg ciągłego doskonalenia zawodowego. W wyniku procedury atestacji, która odbywa się w określonym przez przepisy czasie Lekarz medycyny ratunkowej może uzyskać: 

II kategorię kwalifikacji, potwierdzoną / nadaną 
zaświadczeniem o II kategorii kwalifikacyjnej w tej specjalności. Wymagane ukończenie kursów i szkoleń oraz doświadczenie zawodowe w danej specjalności – ponad 5 lat.

I kategorię kwalifikacji, potwierdzoną / nadaną 
zaświadczeniem o I kategorii kwalifikacyjnej w tej specjalności. Wymagane ukończenie kursów i szkoleń oraz doświadczenie zawodowe w danej specjalności – ponad 7 lat.

Wyższą kategorię kwalifikacji, potwierdzoną / nadaną zaświadczeniem o wyższej kategorii kwalifikacyjnej w tej specjalności. Wymagane ukończenie kursów i szkoleń oraz doświadczenie zawodowe w danej specjalności – ponad 10 lat.

Nie dotyczy.